Het samen rond het kampvuur zitten en verhalen delen, kortom de 'oorsprong' van het theater, vormt mijn grootste inspiratiebron. Door vanuit een gevoel of een idee voor een verhaal terug te gaan naar de meest basale kern die overblijft wanneer wanneer je enkel je lijf, je verbeelding, de sfeer van het kampvuur en de directe verbinding met jouw publiek hebt. Wat blijft er dan over...?

Om van daaruit te spelen met verwachtingen,

zowel in mijn spel, als in mijn regie als in mijn lessen.

OERVORMEN

VERBINDING

NATUUR

EENVOUD

HOE IK WERK?

Ik werk vanuit laagjes. Een avontuur dat altijd begint met het op tafel leggen van de hele taart. Ik moet eerst zien en voelen wat er allemaal is, zodat al die dingen in het kruidvat kunnen. Van daaruit ga ik vanuit een aantal lagen aan het bouwen aan een project, een groep of een klas. Beginnend bij het maken van en het vanuit speelsheid leren volgen van afspraken. Dat kan een klas zijn die leert dat stilte iets magisch is in plaats van een stomme straf. Of een gezelschap dat leert dat wat de ander doet belangrijker is dan wat jij zegt. Voor mijzelf geldt dat elke autonome productie uit een eigen wereld komt, met eigen regels. Kortom dan is aan mij de vraag welke conventies ik over boord dien te zetten om de wezenlijke connectie met het verhaal en van daaruit met het publiek mogelijk te maken.

Wat mensen zeggen na een les, repetitie of een voorstelling...

Neem contact met me op!